من پری کوچک غمگینی را میشناسم ،که در اقیانوسی مسکن دارد و دلش را در یک نی لبک چوبین ،مینوازد. آرام، آرام... پری کوچک غمگینی ،که شب از یک بوسه میمیرد و سحر گاه ... و سحر گاه... کاش هیچ وقت نمی آمد!